Αυτό το ξενοδοχείο βρίσκεται στη μέση του πουθενά. Πρέπει να περπατήσετε κατά μήκος ενός μονοπατιού με κιμωλία που κόβεται από το χωράφι ενός αγρότη για να φτάσετε εκεί από τον σταθμό. Δεν υπάρχουν τοπικές ανέσεις, πράγμα που σημαίνει ότι είστε ουσιαστικά όμηρος των υπερβολικά διογκωμένων τιμών του ξενοδοχείου για τα γεύματα. Εάν είστε με ένα παιδί, μην περιμένετε το ξενοδοχείο να του αφήσει πετσέτες. Αν ξεμείνετε από αφρόλουτρο, θα σας δώσουν απλώς ένα μπουκάλι φρέσκο και θα περιμένουν να τα βγάλετε πέρα, αντί να ζητήσουν πραγματικά κάποιον να αντικαταστήσει αυτό που είναι τοποθετημένο στον τοίχο. Εκτός από τη ρεσεψιόν, το προσωπικό φαίνεται να βλέπει τους πελάτες ως ενόχληση και μην περιμένετε ότι τα φαγητά του πρωινού θα διατηρούνται καλά εφοδιασμένα εκτός και αν υπάρχουν ομάδες εκδρομών, ειδικά την Κυριακή. Και πώς μπορούν να δικαιολογήσουν τη χρέωση του δημοτικού φόρου της Ρώμης όταν πρέπει να περάσετε μπροστά από μια πινακίδα που δείχνει το τέλος των ορίων της πόλης της Ρώμης για να φτάσετε στο ξενοδοχείο;
Οι δημόσιες συγκοινωνίες είναι κακές και το μόνο καλό είναι η εξωτερική πισίνα, αν και αυτό είναι μόνο ένα καλό σημείο σε ορισμένες περιόδους του χρόνου.
Μια ΤΕΡΑΣΤΙΑ απογοήτευση μετά το Novotel που μείναμε στην Πράγα.
Αρχικό κείμενοΗ μετάφραση παρέχεται από την Google